یکی از سوالات مهمی که در حال حاضر داره زیاد پرسیده میشه اینه که شما دوستهای خوبم پرسیدین توی آلفا چه طوری فکر کنین ؟ از طرف دیگه هنوز موضوع کلاس به سیستم آرزوها نرسیده! کسانی که عجله دارن می تونن به کتاب تجسم خلاق نوشته ی شاکتی گواین مراجعه کنن.البته بعدها تو همین نوشته ها در هنگام یادگیری دروس قدرت می تونین درباره ی تجسم خلاق بیشتر یاد بگیرین.
اما الان من چند مورد مهمش رو ، خیلی خلاصه، واسه اون هایی که وقت ندارن به کتاب شاکتی گواین مراجعه کنند می گم:
تمرین اصلی تجسم خلاق:
راحت بنشینید یا دراز بکشید.از نوک انگشتان پا شروع کنید به شل کردن و رها کردن عضلات ،تا به فرق سر برسید و احساس کنید با هر نفسی که آهسته و عمیق از شکم می کشید ، همه ی فشار ها از اجزای بدنتون بیرون میره.از یک تا ده بشمرید و به خودتون بگید که با هر شماره آروم تر می شوید.وقی در همه ی اجزای بدنتون احساس راحتی کردین، خواسته ی خودتون رو به شکل دلخواهتون مجسم کنین.ببینید همه چیز دقیقا" مطابق میلتون پیش میره. اگه چیزی که می خواین یه شئ هستش خودتون رو در حال لذت بردن از اون مجسم کنید.اگه یک وضعیته، خودتون رو شاد در اون وضعیت ببینید.به خودتون بگید: اکنون این یا چیزی بهتر، به شیوه ی کاملا" رضایت بخش، و از راه هایی بسیار هماهنگ، به خیر و صلاح همه ی اشخاص ذینفع، برای من متجلی می شه. این تمرین رو فقط تا وقتی براتون شادی بخشه انجام بدید. پس طول مدتش مهم نیست.اما بهترین زمان انجام اون ، آلفای قبل از خواب و بعد از خوابه. یعنی بیست دقیقه قبل و بعد از خواب.
شیوه ی حباب صورتی:
آروم دراز بکشید یا بنشینید. چشم هاتون رو ببندید،آهسته و عمیق اما به طورطبیعی نفس بکشین.خواسته ای رو که آرزوی اون رو دارید، مجسم کنید و تصور کنید به همون شکلی که دوستش دارین تحقق پیدا کرده .بعد فکر کنید که اون رو توی یک حباب صورتی گذاشتین. صورتی رنگ دله و اگه این رنگ آنچه را که مجسم می کنید در بر بگیره، همه ی چیزی رو که با هستی شما هما هنگی کامل داره براتون به ارمغان میاره.بعد مجسم کنین اون حباب صورتی در حالی که آرزوی شما توی اونه، در آسمانها شناور می شه.این نماد اونه که نسبت به اون یک وابستگی هیجانی شدید ندارین و اون رو به دست خدا می سپرین تا از بهترین راه ها اون رو به انجام برسونه.
نکته ی مهم: اگر زود از تجسم خلاقتون نتیجه نگرفتین ، دلسرد نشین. یادتون باشه ما اندیشه های منفی سالهای زیادی رو به دوش می کشیم که در بخش نیمه ی تاریک وجود یاد می گیریم اون ها چی هستن.
اما به طور خلاصه باید بگم در آلفا همه چیز رو به اون شکلی که دوست دارید باشه، ببینید یعنی تجسم کنید.مثلا" مامان یاسمین کوچولو ناراحت بود که چرا معلم یاسمین این همه انرژی مثبت اون رو نمی گیره و چرا یاسمین کوچولو گاهی کم تحمله.
مثال: یک مامانی نگران ارتباط دخترش ـ یاسمن ـ با معلمش توی مدرسه است.جواب من به اون اینه :
از امشب وقتی میرین بخوابین، مجسم کنین که دوست دارین معلم یاسمین چه طوری باشه. یاسمین رو هم مجسم کنین که شاده، با انرژیه و با معلمش رابطه ی خوبی داره. هر چقدر می تونین به جزئیات توی ذهنتون پر و بال بیشتری بدین. مجسم کنین یاسمین چقدر آروم و خوب توی کلاس نشسته، با معلمش حرف می زنه ، معلمش رو مجسم کنین که داره به شما می گه اون فوق العاده شاگرد آروم و خوبیه و ... خلاصه همه ی آرزو هاتون رو با جز ئیات مجسم کنین.
مثال: مهدی وقتی بیدار می شه دوباره ساعتش رو کوک می کنه و می خوابه و به قول خودش ویندوزش دیر بالا می یاد:(جواب من به اون اینه :)
چند شب تایم خوابت رو دقیق اندازه بگیر. مثلا" شد 6 ساعت . سعی کن تایم رو روی یک ساعت مشخصی نگه داری. بعد ده دقیقه زودتر از اون ساعت به رختخواب برو ، و به خودت بگو من امشب دارم اون ده دقیقه ای رو که صبح به خواب بیشتری احتیاج دارم ، از این طرف جبران می کنم. وقتی صبح بیدار شدی ، از این که هنوز دلت می خواد ساعت رو ده دقیقه دیر تر کوک کنی خودت رو شماتت نکن اما این دفعه 9 دقیقه بعد بیدار شو. یعنی فقط یک دقیقه زودتر. باشه؟توی دفتر مراقبه ات بنویس من موفق شدم یه کم زودتر بلند شم. و در تمام طول روز و مخصوصا" قبل از خواب، خودت رو مجسم کن که وقتی زنگ ساعت زده می شه شارژ بیدار می شی. دو سه شب بعد ، از اون 9 دقیقه ، یک دقیقه دیگه کم کن و ... تا اینکه به جایی برسی که به محض زنگ زدن ساعت بتونی بلند بشی.
این یعنی شرطی کردن مجدد خودت.امامهمتر از همه تجسم خلاق قبل از خوابه. در واقع شما یه مدت خصوصا" قبل از خواب نگران بیحالیت در موقع بیدار شدن بودی و یادت بوده که وای! باز فردا صبح، ساعت که زنگ بزنه تو چقدر خسته ای و ...این یعنی دقیقا" همزمان که بدنتون داشته شرطی می شده به وضعیت جدید، شما در حالت آلفا خودت رو هیپنوتیزم کردی و یه شرطی شدن روحی واسه ی خودت درست کردی.فکر کردی بیست دقیقه طول می کشه تا هشیار بشی.حالا باید مدام خودت رو مجسم کنی که با صدای زنگ سر حال از جات بلند می شی و سریع، شاد و سر حال می شی. انتظار نداشته باش یک روزه همه چی به وضعیت قبل برگرده اما با اطمینان بهت قول میدم که انجام می شه.
تمرین برای اون دوستی که مادرش همه اش غر غر می کنه توی آلفای قبل از خوابت ، اون رو غر غرو مجسم نکن. اون رو با اون اخلاقی که دوست داری، داشته باشه مجسم کن. اون رو مجسم کن که چه طوری با مهربونی و آرامش حرف می زنه و رفتارهاش پر از محبته.
تمرین واسه اون دوستی که برادر کوچکش بیماره اون رو به شکل وقتی که کاملا، شاد و سالم بود مجسم کن. بازیگوشی هاش رو مجسم کن با جز ئیاتش. مجسم کن یه روز صبح که بیدار می شه شاد از جاش بلند می شه و با خوشحالی فریاد میزنه من خوب خوب شدم.
تمرین واسه اون دوستی که نامزدش رفته و اون خیلی غمگینه در آلفای قبل از خوابت خودت رو شاد و بدون اون مجسم کن. مثلا، خودت رو در حالی که با آدم ایده آلت هستی و اون محبتی رو که دوست داری بهت می ده.
یاد این شعر سعدی افتادم :
سعدی به روزگاران، مهری نشسته بر دل بیرون نمی توان کرد الا به روزگاران
برای همه ی این دوست های خوب تمرین های دیگه ای هم دارم اما هنوز به درسش نرسیدیم. پس لطفا" فقط با تجسم خلاق سر کنین تا بعد. زود زود زود. قول می دم.
موارد مشابهی هم بود اما فکر می کنم در یک کلام بشه گفت :
در آلفای قبل از خواب هر چیزی رو به اون شکلی که دلتون می خواد باشه مجسم کنید نه اون شکلی که هست. یادتون باشه در دنیا هیچ چیز از بین نمی ره بلکه به انرژی تبدیل می شه ، افکار شما بهشکل فیزیکی تغییر شکل می ده و به عینیت میرسه. لطفا" پست های بعدی رو بخونین وقتی به بحث سیستم آرزوها رسیدیم کار های زیادی داریم که با هم انجام بدیم.
