روز بیست و سوم :
هوای دلپذیری که تنفس میکنید
این مسأله کاملاً حقیقت دارد که یک روز برای قدم زدن در هوای فرحبخش صبحگاهی از خانه بیرون بیایید و هنگام بازگشت آدم دیگری باشید، افسون شده و مجذوب! مری اِلن چیس (۱۸۸۷ – ۱۹۷۳) آموزشگر و نویسنده
چند سال پیش اگر کسی به من میگفت برای هوایی که تنفس میکنم، قدرشناس باشم، بی هیچ تردیدی فکر میکردم آن شخص دیوانه شده است. این موضوع هیچ حسی را در من برنمی انگیخت؛ چرا بر روی زمین کسی باید برای هوایی که تنفس میکند، شکرگزار باشد؟
ولی همین که زندگی ام به خاطر شکرگزاری پوست انداخت و تغییر کرد، چیزهایی که وجودشان را همیشه تضمینی میدانستم یا یک دقیقه هم درباره ی آنها فکر نمیکردم، برای من به صورت معجزه درآمد. آنگاه از روزمرگی جدا شدم و چشمانم را باز کردم و به تصاویر بزرگتر و شگفتیهای جهان هستی اندیشیدم. همانطور که دانشمند بزرگ، نیوتن گفته است:
هنگامی که به منظومه ی شمسی فکر میکنم، میبینم که فاصله ی زمین از خورشید به گونه ای چنان دقیق تنظیم شده که مقدار مناسب و کافی از گرمای آن را دریافت میکند. این برحسب شانس و از سر اتفاق نیست.
این کلمات سبب شد که بیشتر و بیشتر به این تصویر بزرگتر فکر کنم. این برحسب اتفاق نیست که یک اتمسفر محافظ ما را احاطه کرده است و فراتر از آن هیچ اکسیژنی یا هوایی نیست. این از سر اتفاق نیست که درختان اکسیژن آزاد میکنند تا بار دیگر اتمسفر ما پُر شود. این یک اتفاق نیست که منظومه ی شمسی به شکلی کاملاً بی نقص در محل خود قرار گرفته، چراکه اگر در جایی دیگر از این کهکشان قرار میداشت، بی هیچ شک و شبهه ای زندگیِ ما در اثر تشعشعات کیهانی از بین میرفت. پارامترها و نسبتهای زیادی وجود دارد که هستی و زندگیِ ما را بر کره ی زمین تحت تأثیر قرار میدهند؛ تمام این عوامل به گونه ای هستند که بر لبه ی تیغ قرار دارند و تنظیم مناسب آنها چنان است که اگر در این پارامترها و نسبتها اندکی دگرگونگی پدید آید، زندگی را بر روی کره ی زمین غیرممکن میسازد. اتفاقی بودن هریک از این موارد، باورنکردنی است. به نظر میرسد که همه چیز به خوبی طراحی و تنظیم شده و سر جای خود قرار گرفته است، فقط برای ما!
وقتی به واقعیت این امر پی ببرید که هیچ کدام از این وقایع اتفاقی نیست و تنظیم عاملهای میکروسکوپیک در اطراف زمین و بر روی زمین به بهترین نظم و هماهنگی، برای حمایت ماست، آنگاه درخواهید یافت که حس قدرشناسیِ شدیدی برای زندگی شما را فرا میگیرد زیرا میفهمید که تمامیِ این کارها برای پایداریِ شما انجام گرفته است. هوای دلپذیری که شما تنفس میکنید یک اتفاق و یا یک پیش فرض طبیعت نیست. وقتی به کثرت وقایعی بیندیشید که در طبیعت اتفاق میافتد تا ما برای تنفسمان هوا داشته باشیم و یک نفس عمیق بگیریم، آنگاه از اهمیت تنفس و هوایی که تنفس میکنید آگاهی خواهید یافت.
ما پی در پی در حال تنفس هستیم و هوا را به درون ریه ها و بدنمان میبریم و فکر نمیکنیم که همیشه هوایی برای تنفس وجوددارد. اکسیژن یکی از فراوانترین عناصر موجود در بدن ماست و تنفس هوا را به تمام سلولهای موجود در بدنمان میرساند تا بتوانیم به زندگی ادامه دهیم. هوا ارزشمندترین هدیه در زندگیِ ماست، چراکه بدون آن هیچیک از ما بیش از چند دقیقه دوام نخواهیم آورد.
هنگامی که نخستین بار استفاده از نیروی قدرشناسی را آغاز کردم، آن را برای بسیاری از خواسته های شخصی ام به کار بستم و از آن بهره بردم. ولی زمانی نیروی نهاییِ قدرشناسی را تجربه کردم که برای هدیه ی واقعیِ زندگی قدرشناسی کردم. هرچه قدر بیشتر برای غروب خورشید، سرسبزیِ یک درخت، اقیانوس، شبنم نشسته روی علفها، زندگی ام و افرادی که در آن هستند، قدرشناسی کردم، دور و اطرافم با چیزهایی پُرتر میشد که همیشه رؤیاشان را در سر میپروراندم. حالا میفهمم که چرا این اتفاق رُخ داد. وقتی میتوانیم برای هدایای ارزشمند زندگی و طبیعت، نظیر هوای پاکیزه ای که تنفس میکنیم، قدرشناس باشیم، در حقیقت به عمیقترین ارزشهای ممکن قدرشناسی دست یافته ایم و هر کس که به ژرفای قدرشناسی برسد، به فراوانیِ مطلق دست خواهد یافت.
امروز، اندکی شکیبایی به خرج دهید و به هوای ارزشمندی بیندیشید که تنفس میکنید. پنج نفس عمیق بکشید و ورود جریان هوا را به درون بینیتان احساس کنید، لذت بازدمِ آن را احساس کنید. امروز در پنج زمان مختلف، پنج نفس عمیق بکشید و جملهی برای هوایی که تنفس میکنم سپاسگزارم را بگویید و خالصانه برای هوای ارزشمند و زندگیبخشی که با هر نفس به شُشهاتان فرو میدهید، قدرشناسی کنید.
توصیه میشود که این کار را در محیط آزاد انجام دهید تا بتوانید به اهمیت هوای تازه ای که تنفس میکنید پی ببرید و برای آن شکرگزار شوید ولی اگر این کار برایتان مقدور نیست، آن را در محیط بسته یا اتاق نیز میتوانید انجام دهید. میتوانید وقتی نفس میکشید چشمانتان را ببندید، یا میتوانید این کار را با چشمان باز انجام دهید. انجام این کار را میتوان در هر زمانی، در حال قدم زدن، ایستادن در صف، خرید کردن یا در هر زمان یا هر مکان دیگر انجام داد. مهم این است که به وضوح جریان هوا را به درون و بیرون بدنتان احساس کنید. این عمل را درست همانگونه انجام دهید که همیشه تنفس میکنید چراکه این تمرین مشخصاً برای شیوه ی تنفس شما نیست بلکه برای قدرشناسیتان به خاطر هوایی است که تنفس میکنید. اگر نفس عمیقتر به شما حس قدرشناسیِ بیشتری میدهد، خوب این کار را بکنید. اگر خارج کردن هوا با صدا و گفتن سپاسگزارم به صورت ذهنی در زمان بازدم به شما حس قدرشناسیِ بیشتری میبخشد، خوب این کار را انجام دهید.
در آموزه های کهن گفته شده است وقتی انسان به جایی میرسد که برای هوایی که تنفس میکند، از ژرفای وجود شکرگزاری میکند، قدرشناسی شان به چنان درجه ی جدیدی از قدرت میرسد که آنها را به کیمیاگری تبدیل میکند که بدون تلاش میتواند هر بخشی از زندگیشان را به طلا تبدیل کند!
تمرین شماره ۲۳
هوای دلپذیری که تنفس میکنید
۱- موهبتهای خود را بشمارید: لیستی از ده موهبتتان تهیه کنید و بنویسید که چرا برای داشتن آنها سپاسگزارید. لیست خود را از نو بخوانید و در پایان هر مورد، کلمه ی سپاسگزارم را سه بار بگویید و تا آنجاکه میتوانید برای موهبتهایی که دارید قدرشناس باشید.
۲- امروز پنج بار، اندکی توقف کنید و به هوای باشکوهی بیندیشید که تنفس میکنید. پنج نفس عمیق بکشید و حرکت جریان هوا را به درون ریه هاتان و لذت بیرون دادن آن را احساس کنید.
۳- پس از آنکه پنج بار نفس کشیدید، این کلمات را بگویید: برای هوایی که تنفس میکنم، سپاسگزارم. تا آنجاکه میتوانید برای هوای گرانبها و زندگیبخشی که تنفس میکنید احساس قدرشناسی کنید.
۴- پیش از آنکه بخوابید، افکارتان را متمرکز کنید و واژهی سپاسگزارم را برای بهترین اتفاقی که در روز برای شما رخ داده بر زبان آورید.
Narvansoft.ir
